🐈 Szczeniak Wypadł Z Rąk
Kolejny komin wypadł z moich rąk :-) tym razem w intensywnym różu. Świąteczne prośby do was kieruje o pomoc w zasięgu :-) (y)
Interwencja Policji, odbiór zwierząt z rąk oprawcy Był wtorek, późny wieczór, a nasza zaprzyjaźniona koleżanka otrzymuje telefon od sąsiadki, że pijany facet rzuca szczeniakami 郎郎郎 Pobiegła w
Cierpliwość i częste ćwiczenie z psem prawidłowego zachowania powinno pomóc rozwiązać problem z gryzieniem rąk i nóg. Jeśli jednak wymienione wyżej metody nie działają, a pies ciągle chwyta nas zębami, warto rozważyć wizytę u psiego behawiorysty. Gryzienie u szczeniaków jest naturalne.
Dwa odcinki Santiago z mórz!Santi i załoga muszą połączyć siły z pirackim szczeniakiem, by powstrzymać Bonnie Bones i uratować starego przyjaciela.Nowa maszy
Hej,Dostałem od kolegi materiał filmowy z pieskiem australijskiej rasy Australian Cattle Dog, ACD. Dołączyłem do materiału dwie ścieżki audio i zmontowałem c
8-miesięczne dziecko z licznymi złamaniami kończyn trafiło do szpitala w Bydgoszczy. Matka chłopca utrzymuje, że jej syn wypadł z łóżeczka. Kobieta została aresztowana.
Podczas zmiany wenflonu pielęgniarce z rąk wysunęło się dziecko. Pielęgniarka miała duże doświadczenie, pracowała w zawodzie ponad 20 lat. Dziecko przewieziono do Szczecina. W tej chwili zajmują się nim lekarze z Unii Lubelskiej. Sprawę bada prokuratura w Drawsku Pomorskim.
Po tym jak został ranny w ataku rakietowym na Ukrainie, Rambo musiał przejść szereg operacji, żeby żyć. Wypadek pozostawił na jego ciele ślady, prawa część głowy uległa deformacji. Chociaż nie wygląda jak każdy pies, zyskuje sympatię wszystkich, których spotyka. Na Węgrzech wiedzie teraz nowe życie, z daleka od wojny. Zyskał nową, kochającą rodzinę i pracę, której
Te słowa znanej melodii przypomniały mi się po obejrzeniu "Dziewczynki z placu igieł". Dalej: "Jakoś tak nie jest mi nawet żal" niczym to pożądane uczucie obojętności po kolejnym
2lAveX. Przedziwny splot wydarzeń sprawił, że mamy kolejnego psa*. Szczeniaka w dodatku i to całkiem małego, 8 tygodniowego. I w zasadzie nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie fakt, że mamy aktualnie dwa szczeniaki, drugi ma pół roku. Jak dajemy radę z psimi maluchami i czterolatkiem? Jak uniknąć konfliktów na linii dziecko – szczeniak, jak przetrwać burzliwy etap wymiany psiego uzębienia bez strat w zabawkach i afer z tego tytułu? Podpowiem Wam, jakie są nasze sposoby, jak nam się to bezproblemowo udaje. Bo to już trzeci pies, który wychowuje się razem z Lwem. 1. Daj dziecku poczuć, że jest ważne. Pojawienie się szczeniaka w domu wywraca funkjonowanie domu do góry nogami. I nikt mi nie powie, że jest inaczej. Dziecko, które było najbardziej absorbujące, nagle ma poczucie, że schodzi na drugi plan. I to jest tak naprawdę zarzewie konfliktów. Dziecko czuje powiew rywalizacji o naszą atencję, choć nam się wydaje, że zupełnie nie ma powodu, żeby tak się zachowywać. Tymczasem zamiast budować z klocków wycieramy kolejną mokrą plamę i biegniemy z psem na spacer. Jak więc zatem uniknąć tej rywalizacji? - zachęć dziecko do wymyślenia psu imienia, - zabieraj dziecko na wizyty do weterynarza, może pomóc trzymać psa, pilnować książeczki zdrowia zwierzaka. - pozwól dziecku być odpowiedzialnym właścicielem psa, dzieci doskonale sobie radzą w karmieniu szczeniaków. Jak to zorganizować? Dajesz dziecku psią miskę na kolana, i z ręki podaje psu suchą karmę. Ta rada sprawdza się doskonale, wszystkie nasze 3 psy tak były karmione przez Lwa. - pozwól dziecku nagradzać psa, brać czynny udział w nauce szczeniaka. Ja pracuję z psami z gwizdkiem, nagradzam smaczkami. Gdy idziemy na spacer, Lew czasami bierze swój gwizdek, wtedy używa go w sposób jaki ustaliliśmy i przywołuje psa oraz go nagradza. 2. Zaangażuj dziecko w obowiązki dotyczące szczeniaka Trzylatek doskonale radzi sobie z pilnowaniem, by pies miał zawsze świeżą wodę. Czterolatek doskonale pomaga w sprzątaniu siuśków z podłogi. Widzę teraz, jak część z Was się krzywi. Bez przesady, tak samo jak i my sprzątamy i myjemy ręce, tak samo może zrobić to dziecko. Nawet jeśli sprzątnie niedokładnie, lepiej dyskretnie poprawić i głośno pochwalić dziecko, niż odsuwać go od obowiązków nieuchronnie związanych z posiadaniem szczeniaka. Ja angażuję Lwa również we wspólne spacery czy psie treningi, i rośnie mi rewelacyjny mener. 3. Chroń zabawki dziecka To często największe zarzewie konfliktów. I nie ma co się dziwić, my wychodzimy z siebie, gdy pies nam zeżre nowe buty, dlaczego zatem dziecko ma się czuć inaczej? Nawet jeśli w naszym mniemaniu zniszczony przedmiot nic nie znaczy, to dla dziecka przeżuta karta piłkarska z piłkarzem o którym nigdy nie słyszeliśmy to tragedia niczym koniec świata. Nie bagatelizujmy, nie spłycajmy problemu. tłumaczmy. Ja, gdy takie sytuacje mają miejsce, zawsze odwołuję się do wydarzeń z dzieciństwa Lwa, gdy sam niechcący coś zniszczył. Tłumaczę używając analogii, że szczeniak to tak jak małe dziecko. Ale generalnie zamiast gasić pożary unikam ich. W wieku, gdy szczeniaki wszystko kradną i dewastują zachęcam do zabaw przy stole, a jeśli jest wena do zabawy na podłodze po prostu tłumaczę, ze bezpieczniej dla zabawek będzie, jeśli przymknie drzwi. Uczę też Lwa odpowiedzialności i konsekwencji zostawiania otwartych drzwi do pokoju. Nie pozwalam nigdy by rzucał psom swoje zabawki. Zabawki psie z kolei u nas nigdy nie są dostępne dla psów cały czas. Są schowane i wyjmujemy je na czas zabawy. I wtedy też pozwalam, by Lew rozdawał „zasoby” psom i z nimi się bawił. 4. Stopuj kretyńskie zabawy Zarówno szczeniaki jak i dzieci mają tendencje do szaleństwa i głupawki. Warto mieć jednak z tylu głowy, ze to co śmieszy nasze dziecko w wykonaniu małej kilkutygodniowej kulki, za kilka miesięcy gdy kulka będzie ważyć 20 kg i mieć pełna klawiaturę stałych zębów może być mało zabawne i niebezpieczne. Takie zabawy, które nie są przerywane zwykle kończą się płaczem i frustracją na szczeniaka. Zatem lepiej przerwać je, zanim osiągną niebezpieczny poziom, gdzie rwą się ubrania, niszczą meble i małe psie zębiska robią małe dziurki w dziecięcych łydkach. Nigdy nie pozwalaj dziecku drażnić psa, dręczyć go i krzywdzić. 5. Motywuj Choć co do tablic motywacyjnych zdania są podzielone, jeśli nie jesteś z radykalnej frakcji anty, możesz spróbować. U nas spisuje się świetnie. Codziennie można zdobyć naklejkę za stosunek do psów. Zdobyć lub stracić. U nas dziennie można zdobyć 4 punkty, czyli tygodniowo 28. Nagroda jest po zdobyciu 20. Pułap realnie osiągalny nawet przy „kręconym czterolatku”. Z psami związana jest też naklejka „pomocna dłoń”. To m. in. pomoc przy karmieniu psów, wycieraniu łap, nalewaniu wody, sprzątaniu po szczeniaku. 6. Gdy czujesz, że zaraz rozpęta się wojna izoluj. Ja jestem zwolenniczką klatek kennelowych. Gdy kiedyś słyszałam o tym, pukałam się w czoło. Klatka przy małych dzieciach sprawdza się doskonale, dla szczeniaków, nie dla dzieci. I robimy to zwykle dla dobra psa, rzadziej dziecka. Znacie tę porę dnia gdy dzieci dostają „kociej mordy” i „pizgają złem”? Wtedy nawet najgrzeczniejszy szczeniak pokaże pazurki. Z doświadczenia wiem też, że gdy przychodzą do nas dzieci w odwiedziny, pies bezpieczniejszy jest w klatce. Ma tam święty spokój, bo wiadomo, że i świętego można zagłaskać. 7. Miej czas dla dziecka Dziecko które do tej pory było numerem 1, potrzebuje czasu tylko dla niego, tak jak i do tej pory. Bez odrywania się przez nas od zabawy, by posprzątać kałużę czy wyrwać z małej mordki przeżute puzzle i zmiażdżonego ludzika Lego. Jeśli nie jesteś w stanie zgrać czasu gdy szczeniak wypoczywa z czasem, który masz dla dziecka patrz punkt 6. 8. Wyluzuj Okres szczenięcy na szczęście nie trwa wiecznie. Pamiętaj, że szczeniaki szybko rosną i mądrzeją. I nawet jeśli początki są trudne, jeśli masz dość kolejnej batalii o pogryzione kapcie i wycierania kałuż, za pół roku będziesz ze śmiechem wspominać jaki szczeniak był malusi. *kolejny pies czyli piąty. Tak gwoli wyjaśnienia jakby ktoś się pogubił.
Czwartek, 25 stycznia 2018 (08:34) Neuropatia czyli uszkodzenia nerwów. To choroba obwodowego układu nerwowego. Skąd się bierze? Przyczyn jest wiele. Może być dziedziczna lub wynikać np. z niedożywienia. Neuropatia doprowadza do uszkodzenia funkcji ruchowo-czuciowych naszego organizmu. Efektem może być np. utykanie lub wypadanie przedmiotów z ręki. To mogą być nieprzyjemne doznania w postaci mrowienia, kłucia, pieczenia czy drętwienia kończyn. Ciekawym przypadkiem tak zwanej neuropatii uciskowej jest schorzenie o nazwie "saturday night pulsy". Każdy z nas może do niego doprowadzić. Wystarczy, że niefortunnie zaśniemy oparci na jednym ramieniu i przypadkowo uciśniemy na nerw promieniowy lub będziemy długo klęczeć na jednym kolanie. Leczenie neuropatii zależy od jej przyczyny. Jeżeli choroba ta wywołana jest przez nowotwór, wtedy pacjentem musi zająć się onkolog. Uszkodzenie nerwów może też wynikać z niedoboru witaminy z grupy B. Wtedy wystarczy go uzupełnić. Najtrudniej jest pomóc pacjentom z neuropatią genetyczną, a ta - statystycznie - występuje najczęściej. Wtedy wprowadza się leczenie objawowe, które sprowadzana się do rehabilitacji.
Opiekunowie szczeniaka muszą podjąć masę ważnych decyzji, które wpłyną na całe przyszłe życie ich psa. Jednym z pierwszych dylematów jest ten dotyczący prawidłowej socjalizacji szczeniaka w czasie kwarantanny poszczepiennej. Pojawiają się pytania o to czy wychodzić ze szczeniakiem na spacery? Kiedy rozpocząć naukę czystości na zewnątrz? Czy pozwolić maluchowi na kontakty z innymi psami i ludźmi? I wiele innych. Temat kwarantanny i socjalizacji jest dość złożony. Balansujemy tu pomiędzy zdrowiem, a czasem nawet życiem szczeniaka, a jego prawidłowym rozwojem psychicznym i emocjonalnym. Na początek zajmijmy się tematem zdrowia. Zdrowie szczeniaka Tuż po porodzie szczeniaki piją siarę. Jest to pierwsza wydzielina z gruczołów mlekowych matki. Zawiera nie tylko masę składników odżywczych ale też przeciwciała, które dają maluchom odporność na wiele groźnych chorób. Pomiędzy 8 a 12 tygodniem życia poziom odporności u szczeniąt stopniowo spada. Dlatego w tym czasie rozpoczyna się szczepienia na najgroźniejsze choroby zakaźne. Zgodnie z zaleceniami Zespołu do Spraw Szczepień Światowego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt (WSAVA), szczepienia dla psów można podzielić na trzy grupy. Są to szczepienia zasadnicze, którym powinny być poddane wszystkie psy. Należą do nich szczepienia przeciw wściekliźnie, nosówce, parwowirozie oraz wirusowemu zapaleniu wątroby. Szczepienia dodatkowe, które są zalecane niektórym psom w związku z ich trybem życia i stanem zdrowia. Są to między innymi szczepionki przeciw leptospirozie, boreliozie czy kaszlowi kenelowemu. Trzecią grupę stanowią szczepienia niezalecane ze względu na niewystarczające podstawy naukowe uzasadniające ich stosowanie. Do tej grupy należy szczepionka przeciw koronowirusowi psów. Niektóre szczeniaki mają niski poziom przeciwciał i mogą być szczepione wcześniej. Inne z wysokim poziomem przeciwciał wytworzą odporność poszczepienną dopiero po 12 tygodniu życia. Dlatego zespół do Spraw Szczepień Światowego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt zaleca wykonywanie pierwszego szczepienia w wieku 6-8 tygodni, a następnie powtarzanie go co 2-4 tygodnie do uzyskania przez szczeniaka 16 tygodni lub nawet trochę dłużej. Kwarantanna Warto wiedzieć, że szczeniak nie uzyska pełnej odporności na chorobę, przeciw której został zaszczepiony, od razu. Organizm potrzebuje trochę czasu, by wytworzyć odpowiednie przeciwciała i uzyskać odporność. Najszybciej, bo już nawet po 1 dniu od szczepienia, rozwija się odporność na nosówkę. Jednak w przypadku parwowirozy odporność pojawia się, w zależności od użytej szczepionki, od 5 dni do nawet 3 tygodni. Dlatego lekarze weterynarii, w trosce o zdrowie szczeniaków, rekomendują 2-3 tygodniową kwarantannę poszczepienną. W tym czasie, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zarażenia się groźną chorobą, zaleca się nie tylko pozostanie ze szczeniakiem w domu ale też unikanie kontaktu z innymi zwierzętami czy ludźmi. Trzeba jednak mieć świadomość, że samo pozostanie ze szczeniakiem w domu nie gwarantuje nam, że maluch czymś się nie zarazi. Codziennie na ubraniach, butach i rękach przynosimy do domu masę wirusów, bakterii i innych patogenów. Jeżeli chcecie sumiennie przestrzegać kwarantanny, powinniście starannie dezynfekować buty, ubrania i ręce. Między 4 a 12-16 tygodniem życia szczeniaka trwa tzw. okres socjalizacji. Jest to jeden z najbardziej krytycznych etapów rozwoju szczeniaka. W tym czasie psiaki uczą się jak funkcjonować w otaczającym je świecie. Wszystko co wtedy poznają i skojarzą w pozytywny sposób, będzie później normalną częścią otaczającej je rzeczywistości. Natomiast wszystko czego nie poznają lub co skojarzą sobie negatywnie, może w przyszłości skutkować wycofaniem i lękiem. Ten lęk niestety często przeradza się później w agresję. Szczeniak, którego środowisko jest ubogie może wyrosnąć na niepewnego siebie, niestabilnego emocjonalnie i reaktywnego psa. Będzie mniej odporny na sytuacje stresowe a jego zdolności uczenia się mogą być ograniczone. Okres socjalizacji jest bardzo krótki. Trwa tylko 2-3 miesiące i niestety pokrywa się z kwarantanną poszczepienną. Braków z okresu socjalizacji nie da się później odrobić. Dlatego tak ważne jest żeby szczeniak w tym krytycznym okresie rozwoju poznał i pozytywnie sobie skojarzył jak najwięcej różnych miejsc, tekstur, przedmiotów, dźwięków, smaków, osób, psów i innych zwierząt. Jak zorganizować socjalizację w okresie szczepień szczeniaka? Weterynarze zalecają kwarantannę po szczepieniach w trosce o zdrowie i życie szczeniaków. Behawioryści namawiają by socjalizować szczeniaki w trosce o prawidłowy rozwój psychiczny i emocjonalny. Kogo słuchać i jak postępować ze szczeniakiem w tych pierwszych tygodniach w nowym domu? Niestety nie ma jednej dobrej odpowiedzi na to pytanie. Każdy opiekun psa mieszka w innym miejscu i ma inny tryb życia. W związku z tym ryzyko zarażenia szczeniaka jakąś groźną chorobą też będzie inne. Mieszkając na wsi, czy na terenach podmiejskich, mamy zwykle większe szanse na kontakt z dzikimi, często nieszczepionymi zwierzętami, które mogą przenosić groźne choroby. Natomiast w miastach większość osób szczepi swoje psy, odrobacza je i dba o ich zdrowie. Dlatego tu szansa na zarażenie szczeniaka będzie stosunkowo mała. Warto wykazać się więc zdrowym rozsądkiem i dokładnie rozważyć wszystkie za i przeciw zarówno kwarantanny poszczepiennej, jak i socjalizacji. Zapytaj weterynarza Na pewno dobrym pomysłem będzie kontakt z okolicznymi przychodniami weterynaryjnymi i dokładne wypytanie kiedy w okolicy pojawiły się groźne dla szczeniaka choroby. Jeżeli sporo osób zgłasza się z psami chorymi na wściekliznę, nosówkę czy parwowirozę, to szansa zachorowania naszego szczeniaka będzie na pewno większa. Jeśli zaś od dłuższego czasu żadne groźne choroby w okolicy nie występowały, to trzymanie szczeniaka w domu przyniesie więcej strat niż korzyści. Spacery w czasie kwarantanny Jeśli zdecydujecie się wychodzić na spacery ze szczeniakiem w okresie kwarantanny poszczepiennej, wybierajcie stosunkowo bezpieczne miejsca. Zawsze trzymajcie szczeniaka na długiej, lekkiej smyczy. Dzięki temu będziecie mogli łatwiej kontrolować, czy psiak nie zjada śmieci lub odchodów. Jeżeli obawiacie się o zdrowie swojego szczeniaka, ale zależy wam na zaznajomieniu go z otaczającym światem, możecie umieścić go w torbie socjalizacyjnej. Może to być zwykła materiałowa torba z szerokimi uchwytami do noszenia. Powinna być na tyle głęboka, by szczeniak z niej nie wypadł, ale na tyle płytka, by jego głowa wystawała na zewnątrz. Dzięki temu maluch będzie miał możliwość obserwacji otaczającego świata w bezpieczny sposób. Nawet taki ograniczony spacer da szczeniakowi możliwość poznania wielu bodźców i zdobycia nowych doświadczeń. Psie Przedszkole Dobrym pomysłem jest też udział w zajęciach psiego przedszkola. Tego typu zajęcia dla szczeniaków są organizowane w wielu psich szkołach w całym kraju. Ważne tylko, by kurs był prowadzony z głową, przez doświadczonego trenera lub najlepiej behawiorystę. Niestety wiele zajęć dla szczeniaków polega głównie na szalonej zabawie. Jeżeli podczas socjalizacji nauczymy szczeniaka, że drugi pies oznacza tylko ekscytację i niekończące się szaleństwo, to spokojne minięcie się z innym psem na chodniku może być w przyszłości niemożliwe. Dlatego na moich zajęciach psiego przedszkola uczę szczeniaki przede wszystkim budowania silnej relacji z ich opiekunami, skupienia, opanowania emocji, odpoczywania w obecności innych psów czy podstaw posłuszeństwa. Wzbogacanie środowiska szczeniaka Pamiętajcie też o wzbogacaniu środowiska szczeniaka w domu. Im więcej różnych bodźców maluch pozna i pozytywnie sobie skojarzy, tym lepiej. Warto więc mieć w domu zabawki o różnych kolorach, teksturach i wydających różne dźwięki. Można też uczyć szczeniaka poruszania się po różnych powierzchniach, jedzenia w różny sposób, w różnych miejscach w domu. Należy też zaznajamiać go z różnymi dźwiękami i przedmiotami. Praca włożona na wczesnym etapie rozwoju szczeniaka zaprocentuje w jego dorosłym życiu. Ostatecznie każdy opiekun szczeniaka jest za niego odpowiedzialny i sam musi wyznaczyć rozsądną granicę pomiędzy zdrowiem fizycznym i psychicznym swojego psiaka. Jenak według mnie zaniedbanie etapu wczesnej socjalizacji jest najgorszą rzeczą, jaką możemy zafundować swojemu psu. Źródła Day, Horzinek, Schultz i Squires 2016. Zalecenia do szczepień psów i kotów Opracowane przez zespół do spraw szczepień (VGG) Światowego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt (WSAVA)
szczeniak wypadł z rąk
